Protetyka stomatologiczna

Odtwarzanie pierwotnych warunków zgryzowych, również w kilku etapach. Mogą obejmować całość jamy ustnej, bądź pojedynczy ubytek.

Podstawowy podział prac protetycznych wykonywanych w obrębie jamy ustnej obejmuje uzupełnienia stałe i uzupełnienia ruchome. Uzupełnienia stałe – to takie uzupełnienia protetyczne, które są w sposób stały zamocowane za pomocą cementów dentystycznych i nie ma możliwości ich wyjmowania. Uzupełnienia takie zapewniają lepszy komfort ich użytkowania i po okresie adaptacji są traktowane przez pacjentów jak własne zęby. Uzupełnienia stałe zapewniają pełną estetykę i funkcjonalność, zbliżoną do naturalnych zębów. Ich zadaniem jest nie tylko uzupełnienie braków zębowych, ale również przywrócenie zdolności do pawidłowego gryzienia, poprawa warunków wymowy, odtworzenie prawidłowych kontaktów zębowych, ale co najważniejsze dla pacjenta przywrócenie prawidłowego wyglądu, pięknego uśmiechu, i to przy zachowaniu pełnego komfortu posiadania własnych zębów.

Wśród uzupełnień stałych wyróżniamy:

Wkłady koronowo-korzeniowe: wykonywane, w przypadkach braku naturalnej koronej zęba, zniszczonej np. na skutek urazu lub próchnicy. Warunkiem zastosowania wkładu koronowo-korzeniowego jest obecność prawidłowo wyleczonego endodontycznie korzenia zęba, w którym mocuje się wkład. Stanowi on podstawę na którą osadza się koronę protetyczną odtwarzającą brakujący ząb. Wkłady wykonywane ze stopów metali, złota, włókien szklanych lub cyrkonu.

Wkłady dokoronowe inlay / onlay: stanowią alternatywę dla tradycyjnych wypełnień zębów w sytuacjach, w których zniszczona jest znaczna część korony naturalnego zęba, a nie ma jeszcze wskazań do wykonania korony protetycznej.

Uzupełnienia ruchome – to uzupełnienia protetyczne wyjmowane z jamy ustnej.

Stosowane są w przypadkach, w których nie można zastosować uzupełnień stałych, np. brak jest odpowiedniej ilości zębów naturalnych a jednocześnie ze względu na złe warunki anatomiczne lub ekonomiczne nie ma możliwości zastosowania implantów. W tych sytuacjach są jedynym uzupełnieniami możliwymi do zastosowania. Wśród uzupełnień ruchomych wyróżniamy:

protezy szkieletowe (podparte): Ważną zaletą tego rodzaju protez jest znaczne ograniczenie płyty protezy. Główną ich cześć stanowi metalowy szkielet zaopatrzony w elementy retencyjne, utrzymujące i podpierające protezę na zębach. Elementami utrzymującymi klasycznych protez szkieletowych są klamry. Korzystniejsze podparcie stanowią precyzyjne elementy retencyjne takie jak zatrzaski i zasuwy – stanowiące połączenie prac stałych (koron protetycznych) z protezami szkieletowymi.

protezy ruchome osiadające: częściowe lub całkowite. Wykonywane są z twardej lub miękkiej masy akrylowej, ale mogą też być wykonane z elastycznego nylonu.